Hoe geef je vriendelijk aan wat je (niet) wilt?
Een van mijn ergernissen …
Zojuist was ik in de winkel en daar ontmoette ik een van mijn ergernissen: winkelende ouderen die quasi nonchalant voordringen in een lange rij bij de kassa. Of zo’n mevrouw die – om de een of andere reden – het hele schap opeist en dat duidelijk aangeeft door haar winkelwagen vol tegen je bips te parkeren. Ook zo iets!
Ik heb een lange tijd toch wel moeite gehad met het duidelijk aangeven wat ik niet wilde. En zelfs nog langer met wat dan wel … Had steeds het idee dat ik daarmee anderen te kort deed. Want hoe geef je duidelijk aan wat je (niet) wilt in een van bovenstaande situaties? Zo van: ‘Ik wist niet dat u de eigenaar bent van dit winkelgedeelte, mijn excuus dat ik in de weg sta?’ wel een beetje sarcastisch … of ‘Hey oudje, achter aansluiten hè– je bent niet de enige hier – tsss!’ daar maak je geen vrienden mee, verwacht ik.
Om meteen de kinderwagen met je oppasbaby daarin voor een aansnellende auto te duwen omdat jij haast hebt en nu het zebrapad over wilt steken is zeker onhandig – het geeft je meteen een enorm groot probleem, kan ik je vertellen.
Wat dan wel?
Mijn ervaring is dat als je te vriendelijk bent er altijd mensen zijn die met je voeten gaan spelen. Zeker als je in het verleden te vaak hebt toegegeven of je heel gemakkelijk over te halen bent. Zo cru als bovenstaande voorbeelden is zeker onhandig, je krijgt dan meteen een hevige tegenreactie – en dat wil je niet. Want laten we hierin duidelijk zijn, je bent een aardig mens en wilt anderen zeker niet in de weg staan.
Net als veel dingen is ook dit goed te leren en kost het gewoon even wat aandacht en doorzettingsvermogen. Laat jezelf in elk geval niet uit het veld slaan als er in het begin weerstand of weigering van de ander komt. Alle begin is moeilijk, dus je zult niet meteen heel handig zijn in duidelijk, vriendelijk en stand vast je wensen uiten en grenzen aangeven.
Hoe zou je die mevrouw aan kunnen geven dat de winkel niet alleen voor haar is? Voordat ze de kar tegen je aan zet iets in deze richting – ‘Pardon, ik wil even iets uit het schap pakken’ en eventueel aangevuld met ‘Ik kom even voor u langs’. Als ze die kar al tegen je aan gezet heeft, kun je haar een kwaaie blik toewerpen en bovenstaande zin wat krachtiger uiten. Reageert ze chagrijnig of probeert ze je te negeren, – nou en, je hoeft geen boezemvriendinnen te worden. Laat in elk geval duidelijk merken dat jij even veel recht hebt om daar te zijn als zij.
En zo werkt het eigenlijk altijd …
Dat je je in kunt leven in de situatie van anderen is mooi en een handige kwaliteit. En dat je iets over hebt voor anderen en zelfs jezelf soms wegcijfert, zodat die ander kan stralen, dat is bijna engelachtig. Toch gun ik jou dit ook! En met name dat je dat eens aan jezelf geeft. Je hoeft niet altijd eerst aan anderen te denken – jij mag er zijn met al jouw behoeftes en wensen. Je mag ook van anderen verwachten dat zij eens iets voor jou doen – of laten natuurlijk.
Dus de volgende keer dat je weer eens iets doet voor de ander – om geen spelbreker te zijn – om … nou ja je kent dit riedeltje wel – bedenk dan eens: wil ik dit eigenlijk wel? Of doe ik dit omdat het van me verwacht wordt – omdat ik daarmee denk ‘iets’ te ‘winnen’ of juist te ‘verliezen’? En wat zou dat dan kunnen zijn?
En als je iets niet wilt – of als je het wel wilt natuurlijk – geeft dat dan duidelijk en vriendelijk aan en blijf bij je standpunt. Ook als de ander je probeert over te halen – houd stand. Of de ander wordt emotioneel – laat ook dat bij de ander – zonder er op in te gaan. Veel succes!
Wil je meer handige tips en oefeningen in je mailbox ontvangen? Download dan mijn e-boek: Daarin geef ik 3 gemakkelijk uit te voeren opdrachten waarin je jezelf beter leert kennen en zo ook beter voor jezelf kunt zorgen. Probeer ze eens uit!